Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Aquilegia vulgaris & Vinca major

fotò
fotò
Galantino

Aquilegia vulgaris

Ranunculaceae

Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.

Nom en français : Ancolie communo.

Descripcioun :
La galantino es uno poulido planto que trachis au nostre subretout en basso mountagno. Pèr la destria de si cousino fau regarda lis estamino dóu dedins que dèvon pas s'acaba en pouncho (un pau redouno-fotò). En mai d'acò aquéstis estamino despasson li petalo de mai de 3 mm. Après li flour soun mens founso qu'encò de Aquilegia atrata. Pensa de coumpara en quichant sus la flècho verdo aqui souto.

Usanço :
Emai fuguèsse emplegado en farmacìo, s'en fau mesfissa qu'èi proun empouisounanto. Èi couneigudo pèr sougna li plago e li boutoun, peréu dins la bouco. Èi peréu uno planto narcotico richo en vitamino C.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Aquilegia
Famiho : Ranunculaceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Bos fres - Blachiero - Faio - Ribo d'aigo
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Aquilegia vulgaris L., 1753

fotò
fotò
Pervènco

Vinca major

Apocynaceae

Àutri noum : Pervinco, Prouvençalo, Piéucelage.

Nom en français : Grande pervenche.

Descripcioun :
Pervènco di gràndi flour bluio, emé de fueio largo de mai de 3 cm, un pau en formo de cor. Li sepalo soun longo e cihado. S'atrobo en ribo d'aigo (ripilsivo) mai peréu dins li baragno e tóuti li relarg un pau fres. Souvènt cultivado, se pòu naturalisa proche dis oustau.

Usanço :
Emai siegue vertuouso, touto la planto es empouisounanto, e pèr acò la fau emplega emé forço avisamen. Di fueio èi tirado de la vincamino qu'èi bono pèr la circulacioun dóu sang e l'óussigenacioun di tarnavello en raport emé lou destrachimen ; s'emplego peréu pèr sougna li léucemìo. La pervènco èi pourtado coume ensigne pèr li mantenèire dóu Felibrige (vèire çai-contro).

Port : Erbo
Taio : 15 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Vinca
Famiho : Apocynaceae


Ordre : Gentianales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 5 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Janvié à jun

Liò : Ribiero - Prado umido - Baragno - Esscoumbre
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Vinca major L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
C
R
C
C
CC
R
C
RR

Aquilegia vulgaris & Vinca major

RR
ges
C
R
ges
C
R
R

Coumpara Galantino emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pervènco emé uno autro planto

fotò